Bazen günün stresinden yorulur ya insan yediğinden içtiğinden ve bulunduğu ortamdan bile zevk alamaz hale gelir.
Sanırım benimde bu aralar biraz yorgunluklarım var kendimce düşündüğüm zaman . Bazen insan alıp başını gitmek ister kimsenin olmadığı yerlere bir deniz kenarı olur bir dağ olur ama deniz ve denizin huzuru da bir başkadır baktığın zaman… En çok sessizken huzur bulur insan ya bende bu aralar huzurun peşine düşmüş gibi hissediyorum kendimi…
Günün yorgunluğunu atmak adına işten çıktıktan sonra yaptığım bazı sosyal aktivitelerim var herkes gibibenimde. En çokta huzurlu olduğum yerlerden biri denize karşı bir bankta yada bir dağ başında ama sessiz sedasız bir yerlerde olupta bir elimde kitabım ve diğer elimde de kahvem olunca işte o zaman değmeyin keyfime….
Stres insanın en büyük düşmanıymış baktığın zaman sağlığını bile yok edebilecek en büyük tehditlerin başında geliyormuş. Bazen annem derdi de abartıyor mu diye düşünmeden edemezdim. Haklıymışsın anne yaşım ilerledikçe her geçen yılın üzerine bir yenisi eklendiğinde bedenimin bile artık fre verdiğini anlıyorum… Ve diyorum ki sağlığıma zarar vermesin o stres denen tehdit. Ama hayatın getirdikleri karşısında bazen istemeden de olsa stresin içinde buluyoruz kendimizi. Uyanmak bile bir stres oluyor bazen eğer hayatında huzurun ve sağlığın yerinde değilse... Bu aralar işe gitmek bile gelmiyor içimden de aklıma Meryem Uzerlinin yakalandığı Tükenmişlik Sendromu geliyor ve diyorum ki acaba bende bu hastalığa mı yakalandım… Sonra diyorum ki yok be neler gördün neler geçirdin en ufacık bir stres mi seni tüketecek… Buda baktığım zaman kendimi avutma şeklim olsa da sanırım artık yaşadıklarımda ağır geliyor bana …Ruhumun bile dinlenmeye ihtiyacı olmasa neden bana huzur ver diye bedenimle savaşa girmesin ki… Hayatta yaşanan yada yaşatılan her ne olursa olsun bence herkes kendine ufakta olsa bir mola verip yeniden başlamak için direnmeli çünkü içinde bulunduğumuz günlerin koşuluna baktığımız zaman hayat çok zor ve sağlık en önemli hazinemiz. Hazineler kolay kolay ele geçmez işte bu yüzden bazen hayatı yaşanılanları akışına bırakıp devam etmek gerek yola…
