Vallahi, her şey bir anda başladı.
Vallahi, her şey bir anda başladı. Sosyal medyadaki bazı paylaşımlar bir anda conta yakmama neden oluyor ki, sormayın gitsin.. İşte o anlarda, kendimden korkar oluyorum. Ne laflar çıkıyor kalemimden.. Hayretle okuyorum sonra yazdıklarımı, bizzat kendim de..
Ahilikten söz etmiş bir tom-biş.. Elinde Pura, masada kalitelisinden Yeni Rakı..
Bir de etrafımızda birileri. Kendi alkolünü kendi üretiyor, kendiliğinden kafayı bulma uğraşında..
Olan var, olmayan var.. Ayıptır yahu bazı pozları salına salına, öyle keyif içinde vermek..
İster istemez sinirler geriliyor, ağzımız bir anda köpürüyor..
Hele dur diyorum , başka neler yazmış tom-biş.. Neler yazmamış ki..!!!
Sakıncalı Piyadeden paylaşımlarını silmemiş mesela.. Unutmuş mu acaba?
Detaylıca bakıyorum da, adına açılmış hesabı çok.. Hangi birini silsin, unutmuş gitmiş tom-biş..
Bir önceki akşam geldiler bana.. Okuduğum iki satır ve sonrası pozlar eşliğinde gelen, yaşanası o hayat; “Hadi git oradan, ahilik kim sen kim?” dedirtti önce. Sonrası malum, kalemimden çıkan kafiyeler kafiyeler..
Şöyle demişim önce; “Ahilik Kültürünü güncellemeye çalışmak, kültürü yok saymaktır. Bu da bir cehalet sonuçta…”
Durmamış zihnim, çalışmış aklım, gelivermiş içimden sözler.. Nasıl mı? Aynen şöyle;
“Biz diyoruz iş yok, tuzu kurular diyor iş çok. Bunu yer mi Çanakkale çocuğu. Virüs kol geziyor bunu da gören yok..”
Öyle güncel bir meseleden bahsetmişim ki özetle, hepimizin derdi Corona olmuş netice..
Günlerdir gözlemim; Hani yüzde Maske, aramızda mesafe.. Hijyen için bir şey diyemeyeceğim, o konu kapalı kapılar ardında, dört duvar arasında.. Kimsenin günahını almayayım şimdi.
Bende laf bitmez. Başladı mı dilim söylemeye, makineli tüfek gibiyim yani..
Kendimden korkuyorum bazen dememe neden, şu sözleri de kaleme almışım misal..
Okuyunca, tekrar okuduğum, okumaya doyamadığım bir cümle kurmuşum, dilimi Seveyim dilimi..
“Bizim derdimiz BEKA. Birilerin de hedef hep SEFA. Yapma be kuzum sizin etler oldu hepten HEBA..”
Anlar mı acaba o biri..! Lafın ona gittiğini.. Yoksa, Pura’ nın dumanı sarmış da, görmez mi olmuş yazdığını ve yazılanı..!
Şöyle geçmişe döndüm, yazdıklarına göz attım. O da ne: “Her devrin adamı..!”
Yenilerde gelene yakın olayım, diğeri ile de irtibat sitabil.. Yazayım, abartayım, hat ta; “Yok artık, ne de övdün be..” dedirten sözlerin nedeni olayım ki, fark edileyim derdinde şu sıralar tom-biş…
Yer mi Çanakkale çocuğu? Yemez yemez, boşa dertlenme..!
Gün gelir, yenilen hurmalar misali, yazılanlar, yazanı tırmalar. Ne övgüler övgüler.. Oysa ki, benzer söz edenlerin tamamı, sözlerini sileli yıllar oldu.. San ki hiç dememişler gibi her biri..
Bu noktada, bilenenlerden kaynaklı olsa gerek, tom-biş’ in bu denli rahat hali..
Çek Puro’ yu çek.. Yakışır, dumanla sar etrafını, sen görmesen de olur…
Lafa gelince, her telden.. Üstelik konu ayırmadan.. En baba ustaya yakınlaşma ve her devrin adamı olma hesabı..
Çanakkale küçük sonuçta.. Yalı da yellensen, Çarşı da mıç-tı derler..
Ne edilen söz kalır fısıltılı da olsa duyulmayan, ne de çevrilen entrika saklı kalır..
Bu arada, iki kişinin bildiği sır, ‘sır değil..’ demiş atalar..
Ataların onca sözü, Ahilerin bunca doğrusu var iken bildiğimiz, sana mı kaldı bu lakırtı bire tom-biş…
Sen bak işine.. Tekrar düşme geçmişe.. Bakarsın bu kez elinden tutup kaldıranın da olmaz..
Hesaplar inceden, sözlerin sözüm ona inciden.. Yapma, sonuçta hepimiz din kardeşiyiz..
Dersen, yine yerler.. Vallahi de billahi de bu kez bence öyle demezler.. Açarlar arşivi, bakarlar geçmişe, bir anda çekerler fişi..
Bunca özlü söz, bunca bulmaca, buldurmaca boşa değil bu aralar bende.. İşim ipliği pazara çıkarmak değil.. Hiç anlamam üstelik ben esnaflıktan..
Amma; Ahilerin sözünü de bilir, işitir ve düşünürüm de..
Çanakkale hepimizin. Hepimiz olacağız ki, Çanakkalemiz büyüsün, daha da yücelsin..
İnce hesap, taraflı plan, her devrin adamlığı da bir yere kadar..Tom-biş, fazla da abartma bence..
Tak Maskeni, koy Mesafeni.. Ellerini de sık sık yıka. Maazallah, virüs kol geziyor sokakta..
Yoğun şekilde yayılan Pura dumanı uzak tutmaz Coronayı, demedi deme yani..
