“ADAM GİBİ ADAM…!”
Oysa ne vardı bırakıp gidecek.. Dünya güzel, yaşam da.. Bir kriz anı geldi, güzel yürekli insanı devirdi..
Geçen 7 Ekim’de bağır bağır olduğum an; “DAYAN BE DOKTOR…!” diye haykırdığım.. “DUALARIMIZ SENİNLE…” der iken şaka da yapmamıştım be Doktor…
Biliyorum ki, iyi kalpli yüreğinin farkındaki tüm hastaların ben gibi duacı oldular günlerdi. Bazıları , başka sorgunun peşinde olanlar da vardı ya neyse.. O’ da onların ayıbı..
.. Rabbim sana sfa versin diye, en azından birer Fatiha okuduk yüzlerce Çanakkaleli ile, inan doktor.. Yeminle....
Sen iyi yürekli, sağlam karakterli, kısacası adam gibi adamdın.. Bilenler bilir ve zaten tekrarladı dün, sana son görevde, seni bilen yüzlerce isim..
“Sen gibiler az biliyorum hayatta.. Az der iken, son nesiliz bence.. “ şeklinde ifadeler kullanmıştım senin için.. Olmadı be Doktor, dualarız yetmedi seni iyi etmeye..
Sen gibiler var aslında, şurada, misal kuytu bir köşede, görülmeyen yerlerde olsalar da, biliyorum ki varlar halen sen gibiler..
Sen hasta oldun ya biranda Doktor, birileri de bir anda gösterdi insansızlığı.. Yazmayacaktım kimse bilmesin diyecektim lakin, diyeceğim inatla ısrarla yazacağım be Doktor..
“Doktor ya iyileşmez ise, şimdi biz Aile hekimimizi değiştirsek mi?” sorusuna yanıt arayanlar var olmuş mesela.. Neden varsalar ise artık şu hayatta.. Dua edip, şifa dileyeceklerine, varlıklarının nedenini sorguladıklarım, yanıt aramışlar bir berbat soruya..
Bilinsin istedim bu tipler.. İnsan böyle mi vefasız olur..!!!
Bumu yani aranan yanıt.. Bu kadar mı ‘sadece kendimiz ci..’ olduk biz.. Bu mu insanlık..! Bu mu vefa, bu mu aynı havayı teneffüs ettiklerimiz, bu mu sizin insanlığınız..
Şu bir gerçek ki, Doktor Cevdet için dün yürekten aktı gözlerden yaşlar.. Göstermelik değildi yaşanan acı, içe atılan feryat..
Uzunca süredir Aile hekimi olarak görev yapan, öncesinde yine sağlık neferi olarak şehrin pek çok insanına şifa eli uzatmış bir isim bahsettiğim Doktor.. Yani demesi çok zor ancak Rahmete kavuşan Doktor Cevdet Tunaboylu..
Şöyle anlatmaya çalışmıştım bir koca insan yürekliyi..Tuna nehrini bilmeyenimiz yoktur, hele ki Dillere destan marşını..
Sonra eklemiştim; İşte, o nehrin boylarında gelen bir isim bence Rahmete kavuşan Doktor. Her ne kadar Akmam dese de dillere destan marşta Tuna nehri, akmamasının nedeni belli diyerek söz etmiştim senden be Doktor..
Uzatmayayım diyorum da, tutamıyorum kendimi yine şuan.. geçende de böyle demiştim be Doktor..
Kalp krizi sonrası gelişen Komplikasyon ve biraz daha halsizleşen can arkadaş , adam gibi adam, önceki gün yineleyen kriz ardından dayanamadı daha da..
Pek çoğumuzun vardır bir anısı, ailemi hekimi olması nedeniyle de tanıdığı da çoktu Çanakkale’den Rahmetlinin..
Kimse için kötü düşünmez kimse için de kimsenin kalbini kırmaz bir isimdi kendisi.. İyi idi yüreği, insanlığa hizmet için atandı.
Gelip başına bangır bangır çalamadım ben o marşı.. Her dinlediğimde, ki her zaman dinlediğim, seni hiç unutmayacağım arkadaşım.
Arabamda, telefonumun kulaklığında, senin içinde inan her gün dileyeceğim ben bu marşı;
“Tuna nehri akmam diyor, Etrafımı yıkmam diyor…
Tuna nehri akmam diyor, Etrafımı yıkmam diyor….!!!
Ünü büyük Osman Paşa Plevne' den çıkmam diyor.
Ünü büyük Osman Paşa Plevne'den çıkmam diyor..!!!
Kılıncımı vurdum taşa, Taş yarıldı baştan başa…
Kılıncımı vurdum taşa, Taş yarıldı baştan başa….!!!
Ünü büyük Osman Paşa, Askerinle binler yaşa..
Ünü büyük Osman Paşa, Askerinle binler yaşa…!!!”
Ben gibi, seni tanıyan tüm dostların, sen iyi ol, sağlığına kavuş diye duada be Doktor.. Ha gayret, dayan be Doktor…
Tuna nehri ne deli, bilmeyen yoktur aktığı coğrafyada.. Tuna nehri ne kararlı, onu da bilir tüm dünya.
Tunaboylu Doktor, sen de ol Tuna gibi emi..!!! Deli ve kararlı..!!! Bir gün bizlerde geleceğiz o nehrin aktığı kıyılara.. Bekle bizi de be kardeş..
