KARANLIKTA GİRERDİK BELKİ ÇOĞU KEZ YENİ YILA, FAKAT UMUTLARIMIZ AYDINLIK OLURDU HEP YARINLARA..
Yarınlar geldi çattı.. Şimdi, kesinti yok çok şükür.. Gaz lambası da yok, lüküslerde.. hele hele mumlar, sadece romantik buluşmalarda, sofranın süsü..
Gaz lambası etrafında sobetleri özledim ben..
Gece karanlık, hava buz.. Soba ise cayın cayır..
Hatırlıyorumda, baba evimde, Kliitbahir'de küçücük bir odamız vardı., Aszlında dubleks olan evimizin en küçük, kışlık odası.
Yılbaşı akşamları toplandığmız.. Tahta masa üzerinde yerirdi akyam yemeği.
Yeni yıla özel değildi de, genelde av mevsimi olurdu o günler, Ya örtek, ya kaz, ya tahtalı güvercin.
Tavşan da olurdu da, yeni yıl akşamı genelde kuş türleri olurdu tahta masada..
Hava easince; elektriklerg iderdi.. VCardı gerçi önlem.. Gaz lambası..
Elektrkilerin gitmesi, en çok da TV izlenemeyecek sorunu yaşatırdı ki, o da gelip geçici.
Sohbet olurdu, genelde günceldi konular.. İligmi çekerdi. küçükte olsam büyüklerin her sohbeti..
Ağızlarına düşecek gibi dinlerdim har lakırtıyı. Güzel di beo güler..
Keşke, geçmişe yolculuk olsa.. Varsın olmasın her cepte bir akıllı telefon.. Gerek de yoktu o günlerde ne yapacaksın ki telefonu.. Ev de vardı, yeterdi.. Uzaktakiler ile hasret gidermek içindi nedeni..
Mektuplaşmalar da olurdu, arada değil, nerede ise her hafta..
Özledim ben, tahta masanın etrafnıda, elektrikler gidince, ki o günün tabiri ile ceryan kesilince, hoop gelirdi gaz lambası odanın baş köyesine.
Otantikti ortam.. Bir yandan da, alev alev sobanın dilindan çıkan kızıl ışıltı sarardı odayı..
Sessizliği çogu kez; çatır çatır yanan odunların çıkarıdğı o güzel ses bozardı.. Çoük güzel di be..
Yeni yıllara, şimdi elektriği bol ortamlarda giriyoruz.. Zate elektrik almadıklarımız ile, ne den girelim ki yeni yıla. Elektrkli her şey şimdi. yok ise, ceryan yandı gülüm keten helvan...
Cep telefonuunn pili bitmiş ise, büyük eksiklik..TV çalışsa ne olur, çalışmasa ne..?Hele ki, odayı aydınlatan lambaya ne gerek..!
Eskiden öylemiydi ya..! Telefon yok, TV de öyle bol kanal yok, lamba giderse de, eyrine gaz lambası. Her evin kahramanı..
Bir paşlaşıma takıldı gözlerim.. Yeni yıllık aslında konu tam.. Yıllar öncesinin masa düzeni, çerezler tabak tabak.. Ortada da gaz lambası.. Hey yavrum be, özledim seni..
Şimdi geleyim o anlatıma. Ben gibi bir solukta okuyacak olan çok sanırım..Ne de olsa, bende yaş elli.. yarım asrı devirdim evellallah..
Hikaye vakti şimdi.. Gaz lambası üzerine, hikaye gibi anlatımda yani sıra..
"Biz çocukken sık sık elektrikler kesilirdi akşamları.." diye gelen lik cümle..
Dahası da sonrasında;
"Ödevlerimizi gaz lambası ya da mum ışığında yapmaya çalışır hemen eğlenceye katılmayı isterdik.
Çünkü bir yanımız şikayet ederken elektriğin olmayışından bir yanımız da severdi aslında bu loş akşamları.
Elektrikler kesilince annem mutlaka mısır patlatırdı. Ne varsa çıkarırdı annem ortaya o akşam. Şanslıysak sıcak sütle pekmez de olurdu.
O loş akşamlarda çok güzel sohbetler olurdu; hikayeli, bilmeceli, oyunlu ve bol kahkahalı.
Bir de mum ışığının yansımasında ellerimizle türlü gölge oyunları yapardık, bilmeye çalışırdı herkes hangi hayvan olduğunu...
Elektrik gelmeden uyurduk çoğu zaman sobanın çıtırtısında, huzurla...
Hayat sanki hep güzeldi o zamanlar...
Gülecek hep bir şeyler vardı...
Sanki hep mutluyduk..."
Ben, en baştaefsane bir ifade kullandığımı fark ettim, geçmişten söz eder iken.. tekrar edeceğim müsadenizle;KEŞKE O YILLARA DÖNEBİLSEK..
KARANLIKTA GİRERDİK BELKİ ÇOĞU KEZ YENİ YILA,
FAKAT UMUTLARIMIZ AYDINLIK OLURDU HEP YARINLARA..L
Kalın sağlacakla.. Herkesin yeni yılı güzel olsun.. Pandemisiz, yalansız, dolansız.. Ekonomik olarak da rahat olsun cepler.. Sağlıklı olalım hep birlikte.. Çünkü, güzel bir gelecek bizi bekliyor...
