İyi ki vardınız, bizler bu günleri gördük yaşıyoruz..
İyi ki vardınız, bizler bu günleri gördük yaşıyoruz.. İyi ki size doğuran analarınız vardı, Vatan yolun da, Allah yolun da, Evlatlarını saçlarını kınalayıp en yüce mertebeye ulaşsınlar diye Askere gönderen analarınız.
Ve o analar sayesinde, o anaların Kınalı kuzuları sayesinde Çanakkale geçilmedi..
Bir mektuptan söz edeceğim.. Hatırlayacağınız bir mektup. Mektubu değilse bile, o mektubun kahraman sahibinri hatırlayacaksınız hemen..
Bir kınalı kuzu.. Çanakkale'ye, anasının saçına kına yakıp yolladığı, adı Kınalı' ya çıkan o kahraman..
Önce, bir paylaşılan.,. tarih sayfasından bahseden dizeler.."ER MEKTUBU GÖRÜLMÜŞTÜR." başılğı ile anlatımı yapılanlar.
-Adın ne senin evladım?..."
"Ali..."
"Nerelisin?..."
"Tokat Zilede'nim..."
"Peki evladım bu kafanın hali ne?..."
"Anam cepheye gelirken kına yaktı komutanım..."
"Neden?..."
"Bilmiyorum komutanım..."
"Peki gidebilirsin Kınalı Ali..."
Bildik diyalog bu.. Hep dillerdedir, Çanakkale' ye gelene de anlatılan bir yaşanmış hikayedir.
Ve devamı hikayenin; O günden sonra herkes ona Kınalı Ali der.
Herkes kafasındaki kınayla dalga geçer.
Kısa sürede cana yakın ve cesur tavırlarıyla tüm arkadaşlarının sevgisini kazanır. Bir gün ailesine mektup yazmak ister.
Ali'nin okuma yazması da yoktur arkadaşlarından yardım ister ve hep beraber başlarlar yazmaya.
Ali söyler arkadaşları yazar: Sevgili anne babacım ellerinizden öperim ben burada çok iyiyim beni merak etmeyin...
Kız kardeşini, kendinden bir küçük erkek kardeşini sorar metbuunda.
Köyündekilerin burnunda tüttüğünü yazdırır. Kendilerini merak etmemesini, kendileri var oldukça düşmanın bir adım bile ilerleyemeyeceğini yazdırır.
Gururla mektubu bitirir... Neden sonra aklına gelir ve yazının sonuna anasına not düşer (Ali'nin kendisinden hemen sonra askere gelecek bir kardeşi daha vardır)
"Anacığım kafama kına yaktın burda komutanlarım ve arkadaşlarım benle hep dalga geçtiler sakın kardeşim Ahmet' e de yak ma onla da dalga geçmesinler ellerinden öptüm..."
Günler, haftalar, belki de aylar geçmiştir.. Aradan zaman geçer yani bir hayli.
ingilizler kati netice almak için tüm güçleriyle Gelibolu' ya yüklenirler. Bu cepheyi savunan Mehmetlerimiz, teker teker şehit düşerler. Bunlara takviye olarak giden yedek kuvvetler de yeterli olmamış, onların sayıları da epey azalır. Gelibolu cehennem adeta..
7 Düvel bir olmuş, topu tüfgeği ne varsa Türk'ün üzerine.. Gelibolu düşmek üzeredir.
Kınalı Ali'nin komutanı da olayı görüp yerinde duramaz. Kendisinin bölüğü henüz sıcak temasa hazır değildir. Onlar yeni gelmiştir.
Komutanların bu düşünceli halini gören ve durumun vehametini bilen Kınalı Ali ve arkadaşları komutanlarına yalvar yakar oraya gitmek istediklerini söylerler.
Komutanları onları ölüme gönderdiğini bile bile çaresiz gönderir.
Kınalı Ali'nin bölüğünden kimse sağ kalmaz hepsi şehit olmuştur.
Aradan zaman geçer. Kınalı Ali'nin ailesine yazdığı mektubun yanıtı gelir.
Komutanları buruk ve gözleri dolu dolu mektubu açıp okumaya karar verirler.
Babası anlatır Ali'nin: "Oğlum Ali nasılsın, iyi misin? Gözlerinden öperim selam ederim. Öküzü sattık paranın yarısını sana, yarısını da cepheye gidecek kardeşine veriyoruz.
Şimdi öküzün yerine tarlayı ben sürüyorum, zaten artık zahireye de fazla ihtiyacımız olmadığı için yorulmuyorum da, siz sakın bizi merak etmeyin, bizi düşünmeyin" der..
Köyü, akrabalarını anlatır ve mektubu bitirir.
"Ali ananın da sana diyeceği bir şey var..." başılğı vardır bir kenarda..
Anısının dilminden gelir sözler; "Oğlum Ali, yazmışsın ki kafamdaki kınayla dalga geçtiler kardeşime de yakma demişsin.
Kardeşine de yaktım. Komutanlarına ve arkadaşlarına söyle seninle dalga geçmesinler.
Biz de üç şeye kına yakarlar:
01- Gelinlik kıza; gitsin ailesine, çocuklarına kurban olsun diye...
02- Kurbanlık koça; ALLAH'a kurban olsun diye...
03- Askere giden yiğitlerimize; vatana kurban olsunlar diye...
Gözlerinden öper selam ederim. ALLAH'a emanet olun..."
Kim ki olmuş Vatanına kurban, her bir Şehit için elbette ki Cennet Mekan.
Ne hakları ödenir Şehit ata' nın, ne de etitğimiz dualar yeter borcumuzu ödemeye..
Rabbim, Vatan toprağının kefensiz emanet aldığı her bir yiğitten bir kere değil, milyar kere Razı olsun...
Mektubu okuyan Ali'nin komutanı ve diğerleri hıçkıra hıçkıra ağlamaktadırlar. Ailesine nasıl cevap yazacağını bilemezler.
Bu cennet vatan kolay kazanılmadı,15-16 yaşında Kınalı kuzuların kanları var her karışında...
Çanakkale Geçilmedi, işte ondan, her bir Mehmedinin taşıdığı Kutsal Ruhtan Çanakkale Geçilmedi...
