Şarkılar, tkürküler, şiirler, ağıtlar ve nice ifadeler birikmiştir kalema ılanan.. Kağıt üzerinde kalmıştır pekçoğu.. Kitap olmuştur, ya da ezber..

Korkulan olmuştur bazen günahlar.. Bezen de, inancın firenler..
Geçende bunun üzerine yazılanları okduumk.. Etkilenmemek, katılmamak ne mümkkün.. Bahsedeyim mi acızık.
Bahset dediğinizi işitir gibiyim.. O vakit, bahsedeyim..
İlk anlatım ve su şifadeler; "İyi bir Sünni,  İyi bir Alevi, İyi bir Müslüman, İyi bir Hristiyan,  İyi bir Yahudi, İyi bir dindar" diye geliyor, sonra iyi vurguları artıyordu.
 "İyi bir Türk,  İyi bir Kürt,  İyi bir Laz, İyi bir Çerkez,  İyi bir göçmen, İyi bir halk, Olmadan önce, İyi bir İNSAN olmalıyız." diye..
İnsanlık en önemlisi.. Önce insan olmalıyız.
Sonra da , insandan söz edilyordu hepimizin bildiği in9sandan.. "Çünkü" deniliyordu önce, ve ardından ekleniyordu çünküye dair ifadeler;:
"Çünkü  iyi bir insan, Sokakta merhaba demek, Savaşta omuz omuza vermektir.
Düğünde birlikte oynamak,  Cenazede birlikte ağlamaktır.
Bu ülkeye beraber sahip çıkmak,  Aynı sofrayı paylaşmaktır."
Tüm bunlar için başta edilen söz ise: 'HİKMETÇE...' diye geliyordu. Yani aktarmaya çzalıştıklarımın başlığında geçiyordu HİKMETÇE..
Dahası da vardı dikkat kesildiğim denilenlerin.. Güzel bir soru ile gelen dahası sözler..
"Aynı iş yerinde çalışmak,  Aynı öğretmeni dinlemektir.
Dürüst olun, Bugün yolda giderken düşseniz, Size el verip kaldıranın,Cinsiyetini,Dilini, Dinini, Irkını, Mezhebini, Sorgular mısınız ?"
Ve ardından soruya yanıt geliyordu., 'Hayır' denilerek..
Vurgular vardı dahası... Sıralanan vurgular.. "Madem, Birlikte ağlıyor,  Birlikte gülüyor, Birlikte derse giriyor,  Birlikte nöbet tutuyor,  Birlikte çalışıyor,
Ve, Hatta evleniyorsak, Bu birbirimizi sevdiğimiz içindir." şeklindeki vurgu..
İnsan olanın içinden, bu yazıya dökülmüşlere ilişkin bir yorum vardır elbet..
Bahsettiğim derin ve uzun düşünceyi kaleme almış 'X' kişi, çünkü imzası yoktu bu vurguların, sonuç bölümüne şöyle geliyordu;
" Hepimiz çok iyi biliyoruz ki, Kimse nerede, hangi aileden, hangi dinden doğacağını seçemiyor. Bunlar elimizde değilse,  Bizler de elimizden geleni yapalım. Birbirimizi sevelim, İnsan olduğumuz için.
Kim, Neye, İnanıyorsa, Saygı duyalım."
Alıntı ettiğim ve pek ilgimi çeken, şapka çıkarılacak bu anlatımların son cümlesi; "Bir güler yüzü, Eksik etmeyelim birbirimizden. Belki de ihtiyacımız olan tek şey budur." diye geliyordu..
Bir üstadın da dediği gibi, "bir kalbi yıkmak, dünyayı yıkmaktır.."Yıkmamak geek dünyaları..
Harika sözler ile final yapalım şimdi.. "Ölümün olduğu bir dünyada, Ömrünüz yettiği kadar sevin.."