Sırtını yaslayacağın dağ'dır BABA..
En çok, nedensiz niçinsiz güvendiğin olduğu için ararsın o artık yok olduğunda..
Bir babalar gününü daha, babasız geçirdi birçoğumuz.. Ne de özlediğimizi anladık onların senedeki tek günü gelince.. Babalar gününe özel değlidi elbette ki onlara olan tarifsiz özlem..
Günleri geldiğinde, bir kez daha sarsıldık, artık yanınızda olmadıklarını bir kez daha anladık çaresiz..
'Toprağı bol olsun' diye andıklarımız babalarımız..
Toprağı bol olsun der iken, ne demek isiyoruz peki..?
Merak ettim , araştırdım.. neden böyle diyoruz diye.'Toprağı Bol Olsun...!'
Ve, şöyle bir ifadeye rastalıdım kısacık araştırmam sırasında; "Günümüzde ölen kişinin ardından şöyle bir cümle kurarız, toprağı bol olsun."
Heh işte, tamam budur dedim.. Yahıt geliyor diye düşündüm..
Bir gelenekten kaynaklı olduğunu öğrendim, abu sözün.. Eski Türklerde şöyle bir gelenek varmış meğer..
Ölen Kağan çok sevilen biri ise herkes hanesinden " toprak " getirir, Kurganın üstüne atarmış..
Sevilen ise, bu adet yerine gelir imiş..Bir tür sevgi göstergesi..
Sevilmeyen Kağan ise Kurganın üzerine pek fazla toprak atılmaz ve dolayısıyla Kurganın görünüşü küçük olurmuş..
Günümüzde, sevilen birinin ardından, deniliyor ise bu söz, onun ne kadar sevildiğinin özeti aslında, 'toprağı bol olsun' ifadesinhi kullanıyor olmamaz.
Ebediyete göçmüş tüm babalarımızın; toprağıbol olsun inşaalah..
