'YAPMA BE PAŞA. OLMADI, YAKIŞMADI BE ARKADAŞIM...'

'Tribünler yasta..'  dedik, senden gelen  acı haberinin ardından.
Bir dönemin, Deli Yürekli  tribün lideri Paşa' yı kaybetti, Çanakkale  Spor kamuoyu.
Bilmeyen yoktu ismini, 'PAŞA MURAT' dendi mi...
Belediye'de uzun yıllar çalıştı, adam gibi adam, kıymetli  arkadaşım.. Emeklilik hayatı yaşadı sonra, bu arada çok sevdiği biricik anasını kaybetti.. Nezahat teyzeyi..
Bu ayrılık büyük bir ttravma yaşattı o' nda.. Şahsen, tanığım onun o  travmalı hallerine..
Ana acısı başka bir acı vesselam.. Bu tarifsiz acıyı derinden yaşadı sevgili Paşa..
ANSIZIN OLDU BİTTİ HERŞEY...
PAŞA, KALBİNE YENİLDİ...
Çanakkalespor' a gönül vermiş, Çanakkalespor ve ardından, Dardanelspor olmuş Kırmızı-Beyazlı ekibin, kısacas;ı Şim-Şim-Şim.. Şim- Şek' lerin tribün lideri oldu..
Daha 52 yaşında idi namıdeğer Paşa.. Murat Özkan' dı adı.. Lakin, kimse aıdı ve soyadından bilmezdi,  Paşa demez isen şayet, Deli Yürek Paşa Murat' ı...
Mübarek Cuma akşamı, daha gün batmamıştı..
Fenalaştı birden.. İçinde kimbilir ne fırtınalar kopmuştu, anasını yitirdiğinden beri.. Ta ki; kalp krizi geçirdiği o güne dek..
Yorgun düşmüştü artık, yaşadığı acıdan, hayli  çaresiz.. Anasız  kalmış çoğumuz gibi, Anacaığını özlemekten yorulmuştu artık yüreği..
ÇOMÜ Uygulama ve Araştırma Hastanesi'nde yapılan tüm müdehalelere rağmen, Paşa Murat hayata tutunamadı.
Dile kolay, tam 1 saat uğraşmış hekimler, kalp masajı,  adrenalin iğnesi, vesaire der iken..!!!
Ne Defibrilatör' ün şokları, o yüksek  voltaj ile gelen, ne de hekimlerii ter içinde bırakan uğraşı,  Dönmemiş Murat, dönmek istememiş belki de...
52 yaşındaydı dedim de, aramızda bir yaş vardı sadece.. Ben ona, her karşılaştığmıızda;  abi dediğimde,  bir değişik gülerdi yüzü.. Bilenler bilir, değişikti gülüşü...
Sanki: “Ufal da cebime gir.. Ne abisi leeen” der gibiydi o anlarda hep gülüşü.
Biz Çanakkale çocuğuna göre, daha yolun yarısıydı be Paşa yaşın.. Neydi bu acelen sahi..?
İçinde tarifsiz fırtınalar yaşadın bilirim, anacığın gittiği günden beri..
5 yıl sonra, kavuştun nihayet anacağzına..
Bir paylaşımın çok etkilemişti beni, anacığın gittikten sora sık sık tekrar ettiğin o sözün..
 "BIRAKIN OLMASIN MEZAR TAŞIMIZ..
BİR OKUL BAHÇCESİNE GÖMSÜNLER BİZİ..
ÇOCUKLAR KOŞSUN ÜZERİMİZDE...!"
Hayat bu kadar basit işte.. Bir soluk sadece.. Bitti mi nefes alıp vermek, sende bittin, yani gittin temerli...
Birkaç gün olmadı daha, ayrılıklardan söz edeli.. Öyle caf caf’ lı değil de, bilindik ifadeler ile, şarkı sözleri ile, ayrılıktan söz edeli..
Seferinden bir daha dönmeyen o gemi ve içinde dönülmez sefere çıkan kişiler diyeli..
Kayıplar, ansızın gidenler, yine çok oldu bu sıralar..
Yaşlar eskidi belki de, bize tuhaf geliyor artık bu ani gidişler..
Biz de birer yolcuyuz sonuçta, ha bugün, ha yarın.,. belki de, belki işte..
Hayat bu kadar kısa iken, bunca uğraş, sahi niye..!
Bir tabut, bir kalabalık, sonra üzerine kürek kürek toprak..
Çanakkale seni hep özlemle anacak.. Hep Nurlarda yat, Deli Yürek arkadaşım PAŞA MURAT...