Deprem bölgesinden gelen haberlerden hemen hepsi, ayrı bir dram..
Deprem bölgesinden gelen haberlerden hemen hepsi, ayrı bir dram..
Üniversiteli olmuş gençler gibi, üniversiteye hazırlananları da vurdu deprem.
hele bir hikaye vardı kiş o gece düğünleri olmuş.. Gneç çift. mutulmuk yüzlerine yansımış. Gece boyu hayalar çekmilmiş. Düğün itmişçift evlerinin yolunu tutmuş.. ne var ki, bir porblem yaşanmış evin yolda sorun çıkmış. Hal böyle olunca, ilk gece için gelin v edemat, damadın baba evinde konuk olmuş. Sabah ise, kopmuş kıyamet. Evliliklerinin üzerinden daha gün geçmemiş iken, bir yastıkta kocasın denilenler,canından olmuş.
Belki de, bu tür yaşanmışlıklar için de yakılacak bir gün bir ağıt. Kim bilir?!..
Yarım kalan hayatlar öyle çok ki, 10 koca ilde, miyonlarca insan ve onların çöken evlerinde son bulan yaşamları.
Deyip geçiyoruz. Diyoruz ki; Enkaz altında kalanlar...
Yaşamayan ne bilsin ki, misal bizler.. Rabbimyaşatmasın söyle günler, ceme cümlemize güzel günler göstersin inşallah...
Depremin ardından, çok şey yazıldı, çok söz paylaşıldı.. Herkesin sosyal medyasında benzerlikler.
Kimimiz, okuyup paylaştık denilenleri.. kimimiz, oturduk yazdık içimizdeng eçenleri..
Bir paylaşımda rastladım şu denilenlere.. Koca yürekli bir insanımız yazmış belli. Buram buram, sevgi var içinde.,
"Bir gencin sevgilisine söylediği; 'iyi geceler canım, sabah görüşürüz' sözü kaldı !…" vurgusu vardı önce.. Soraasında sıralanna yarım kalmışlıklar bir de..
Bir annenin sabah kalkıp çocuklarına; 'günaydın hadi kahvaltı hazır…' sözü de kaldı bir yanda. Bir daha edilmeyecek.
Sevgilisiyle barışmaya karar vermiş bir genç kızın umudu kaldı enkaz altında..
Belki de, İlk aşkı yaşayan bir gencin heyecanı kaldı kim bilir?!..
“Onu sevdiğimi söylesem mi? Yarın mutlaka söyleyeceğim” planı ypanlarda vradı mutlaka, onlarda kaldı enkazın altında.
Heleki, yeni bir hayat kurmak fikri. Evlenmeyi düşünen birinin evlilik teklifi de kalmış olabilir göçük altında.
Bir kızın annesi geldiğinde kalır umuduyla aldığı yatak, yorgan.. Yüz havlusu, terlik, diş ırçcası mesela..
Ya da, bir babanın çocuğunun elinden tutup okula götürüşü kaldı geride.. Bir daha tekrarlamayacaklyardan.
Bir kadının sabah giyinmek için hazırladığı, etek, ceket..Botları bir de..
Bir kocanın karısına söylediği; “ sen uyu, bu gece çocukla ben ilgilenirim canım “ sözü de kaldı göçüğün altında. Bir daha edilemeyecek..
Uyumak için serilen temiz çarşaflar, üşümemek için ayaklara giyilen çoraplar ya da... Üzerelre çeilen yorganlar.. Enkazın yuttularından oldu, kim bilir?!..
Hele ki, annede öğrenilecekler. yle ya, küçük kızlar anerinden çok şey örğnecektir.. O da yarım kaldı.. belki de, henüz başlamıştı daha.
Peki ya; Geelecek planlarını, gireceği Üniversite sınavına bağla yapanlar?!..
Hmeen her akşem düşünülen; “Yarına ne pişirsem acaba?” o söz de kaldı. enkazın altında, belliki bir daha bu soruya yanıt aranmayacak.
Oturdukları evin banka kredisinin taksidini, ödeme vakti gleelerin düyünceleri varn bir de..
Bir de, bir kadının kocasına çay koyuşu... Her gece her gece..
Okul servisine binerken çocuğu, arkasından bakan annesine el sallaması hele..
Mahalle arasında oynayan çocuk sesleri, artık olmayacak belli.
Üşümesin diye, bir annenin gece sık sık uyanıp, çocuğunun üstünü örtüşü de belki de hiç yaşanmayacak artık.
Sömestr tatilinde memleketinde olan bir kızın, dönüş bileti almak için 'İstanbul’a kar yağsın öyle bilet alacağım…' şeklindeki bekleyişi de bitti gari..
Genç kadın eşine>; “hamileyim, baba oluyorsun” diye söyleyeceği günü düşlüyordu belki.. O da kaldı enkaz altında.. Kim bilir?!..
Balkonlara yaz kış demeden asılan çamaşırlar ve asılma titizliği.. Onlarda yaşanmayacak artık..
Bir adamın ertesi gün devam etmek için sayfasını kıvırdığı bir kitap.. Bi okuyanı olmayacak belli...
İlk doğum günü heyecanları, reşit olma hayalleri var ya sirde.. Onlar da greçek olmayacak mı sahi..?!...
Yaz gelecek , tati planları.. Dahası dahası.. Yok artık, onlar da yapılmayacaklardan..
Ve secgi yüklü kalpler.. Kedi, köpek, kuş besleyen güzel yürekler kaldı göçük altınad.
Başımın üstünde bir çatı olsun diye mutlulukla taşınılan evlerin altında binlerce insanımız.. Rahat uyuyun inşallah.
Eksildik özetle..Ülkemiz nüfusu azaldı.. Onbinler yok artık..
