Kılıçdaroğlu benim için hala cumhurbaşkanı adayıdır.
Bir daha aday olduğunda olasılıkla ona yine oy vereceğim.
Ama ben bu sayfadan Kılıçdaroğlu’na bir öneride bulunmak istiyorum.
Derhal siyasetten ayrılmalı.
Genel Başkanlığını Atatürkçü bir genel başkan adayına devrederek CHP Genel Başkanlığından feragat etmeli.
Ama CHP yönetici kadroları ve İYİ Parti, Kılıçdaroğlu’nu yeniden Cumhurbaşkanı adayı ilan edeceğini şimdiden kendi aralarında kararlaştırılmalı.
Bu kez kurulacak ittifak içine alınacak partiler, yaylacı partilerden olmamalı.
Tabanı olan partiler olmalı.
Demokrasiye, ülke bütünlüğüne, Atatürk ve Türk ulusuna sahip çıkacağını taahhüt eden anayasanın değişmez maddelerine inanan, sahiplenen ve savunan her partiyle ittifak kurulmalı.
Benim değerlendirmeme göre Kılıçdaroğlu’nun meclise soktuğu dört parti içinde en istikralı ortak Saadet Partisidir. Saadet Partililerle yol yürünür.
Ama Babacan ve Davutoğlu ile yol yürünemeyeceği endişesini taşıyorum.
Durdukları nokta, siyasi anlayış ve ideolojileri bana zayıf geliyor.
Hatta, her nedense önlerine gelecek ilk fırsatta AKP ile dirsek temasına geçeceklerini düşünüyorum.
Sonuç olarak CHP ve İYİ Parti artık yollarını ayırmalı ama belediye seçimleri için dirsek temaslarını da korumalılar.
Belki ortak belediye başkanlıkları, Belki fermuar yöntemli belediye ve il meclis üyelikleri için yoğun bir şekilde iş birliğine girmeliler.
Meral Akşener bu sefer profesyonelce ve en uygun şekilde CHP ile yaşadığı gerçekleri göz önüne alarak, CHP ile olan ilişkilerini sürdürmeli.
İYİ Parti ve CHP ikilisi Türkiye’nin demokratik, laik, sosyal hukuk devleti kalmasının teminatıdır.
Teminatı siyasi parti piyasasında oy uğruna kırdırmamaları gerekir.
Çünkü seçimlerde kaybeden onlar değil Türk Milletidir.
