Ayrılanlar ve ayrı kalanlar…
Kolay mı ayrı kalmak; 20 Şubat 2019 ve 20 Şubat 2024, 5 yıl geçmiş aradan, 1.825 gün olmuş…
Evde ışık, EŞ olunca !..
IŞIK eve ev ışığa âşık, lâkin sofrada eksik bir kaşık; eksik olursa kaşık, kalır tenceredeki yemek, gerisi bulaşık !?..
Edremit-Akçay; 1986-2006 20 yıl hayatımızın bir parçası, 2009-2024 Güre-Hattusa Termal ve Kazdağları 15 yıllık bir ara yaşam; Kazdağları-Körfez’de dostluk-arkadaşlık, Türkmenlerden-Yörüklerden yaptığımız araştırma çalışmalarımızın tadı, NEVRÛZ ağırlıklı, İCANAS 38 Sempozyumlu, akademik yayınla bütünleşen yer…
Bu yerde en büyük yardımcım kim? çocuklarım ve EVDEŞİM Mebrure Hanım…
Eşimden bize kalan, herbiri ayrı tat ve CAN olan KIZLARIMLA, KKTC sonrasında buluşmak, her türlü zenginliğe bedeldi !?..
EŞİMİN anılarıyla buluşmak, O’nu 5. yılında geleneksel “HAYIR Pilavıyla” Akçay-Merkez Camii’nde yaşamak-yaşatmak ayrı bir güzellik ayrı bir manevi buluşma; DUALAR içinde anılara gitme !?..
İnsanların güncel yapısını oluşturan PARANIN kulluğunu, gerçek kulluğun yerini geçici sürede de olsa hatırlatmak…
Bana bu konuda yardımcı olan VEFA örneğini lâyıkıyla veren, benim ve EŞİMİN öğretmen-öğrencimlerinden biri olan Nahit DENİZ ile bu etkinliğe katılan tüm öğretmen-öğrencilerimize ve Akçay’dan katılan arkadaşlarımıza-dostlarımıza AİLECE gönülden TEŞEKKÜR borcumuz var…
Can yoldaşım, hayat arkadaşım Mebrure Hanım’ı anmak için davet gönderimize feysbukta beğeni koyan-mesaj yazan telefonla arayan, tüm tanıdıklarıma, kadim dost ve arkadaşlarımıza da teşekkür ediyorum.
Sizlerin ve bizlerin arasından ayrılarak, ebediyete gidenlerimizi SAYGIYLA-ÖZLEMLE anıyor, herbirine RAHMET dileklerimizle; RUH HUZURU diliyoruz…
Kazdağlarının altı GÜRE’den SEVGİLER …
