.
1938 senesinde Trabzon7un ARAKLI ilçesinin Balahor Yaylasında doğdum.İlk okula Araklıda başladım. Her sene yazın yaylaya çıkardık. Amcam Yakup Çebi hasta idi. Ben ona yaylamızın çok güzel maden suyu vardı oradan ona su getirirdim. O amcamın kızının torunu Orman müdürlüğünde orman mühendisi olarak halen çalışıyor. Babam Malkara esnafının İstanbuldan bakkaliyesini alır getirirdi. Buna Emanetçi olarak tabir edilirdi. 1946 senesinde Austin kamyon acenteden almıştı. Bu kamyonun kenarında Malkara Emanetçi kamyonu diye yazırdı.
1945-46/1946-47/1947-48 ders yıllarında Araklıda üç sene okudum daha sonra annem, eniştem, ablam ve 3 yaşındaki oğlu ile Tarbzon’dan Cumhuriyet vapuruna bindik 7 günde İstanbul’a vardık. Halamın evinde bir hafta kaldı. Sultanahmet Su Terazisi sokak No: 7 de beş katlı evleri vardı. Sultanahmet Sanat mektebinin alt sokağında bir ev tuttuk oraya taşındık.1948-49/1949-50 Ders yıllarını sultan Ahmet Divan Yolunda Cevri Kalfa ilk okulunda okudum.Hiç unutmam o zaman bayan bir öğretmenimiz vardı tranvaylarda yaşlı insan görürseniz yerinizi kalkarak onlara veriniz derdi.
Şu sıralar Kepezde oturuyorum devamlı Çanakkale’ye halk otobüzleri ile gelip gidiyorum. Otobuslerde genelde çok kalabalık oluyor. Bazı gençler çok azda olsa kalkıp yaşlılara yer ne yazık ki vermiyorlar. Bizim buradaki ilk, orta ve Lisedeki öğretmenlerimiz talebelere bu tavsiyelerde bulunurlarsa çok güzel olur, kanaatindeyim.
1950-51/1951-52/1952-53 yıllarında Malkara Ortaokulunda okudum. Oyıllarda Malkara’da tek sinema vardı. Bizde ara sıra akşamları giderdik. Hiç unutmuyorum, bir kovboy filmi seyrettik, tanınmış bir kovboy atı ile kahveye geldi atından bağırarak burada çalışan görevliye oğlum atımı çek diye seslendi. O günlerde yıllarca bu tabir Malkara’da halk arasında yayıldı gitti.
